Αξιολογική Ψυχοκοινωνική Συμβουλευτική
Η Αξιολογική Ψυχοκοινωνική Συμβουλευτική βασίζεται στις νευροεπιστήμες και αντλεί γνώσεις από την ιατρική, τη Γνωσιακή Θεραπεία, τη Θετική Ψυχολογία και την Προαγωγή Ψυχικής Υγείας (Βασιλειάδου, 2008).
Πρόκειται για ένα συνθετικό βιοψυχοκοινωνικό μοντέλο, που αναγνωρίζει ότι η σωματική, ψυχική και κοινωνική διάσταση του ανθρώπου αλληλεπιδρούν διαρκώς. Η προσέγγιση αυτή δεν ξεχωρίζει τη σωματική από την ψυχοκοινωνική υγεία· ο άνθρωπος εξετάζεται ως σύνολο, σύμφωνα με τον ορισμό του WHO για την υγεία: όχι απλώς η απουσία νόσου, αλλά μια κατάσταση πλήρους ευεξίας σε όλες τις διαστάσεις της ζωής (WHO, 2001).
Η βασική ιδέα της Αξιολογικής Ψυχοκοινωνικής Συμβουλευτικής είναι ότι οι αξιολογήσεις των εμπειριών μπορεί να διαστρεβλώνονται λόγω βιοψυχολογικών ατελειών. Αυτές οι διαστρεβλώσεις μπορούν να επηρεάσουν την προσαρμογή και την ψυχοκοινωνική λειτουργία. Μέσω της εκπαίδευσης και της υποστήριξης, η συμβουλευτική στοχεύει στην ανάπτυξη λειτουργικότερων αξιολογήσεων της πραγματικότητας, που βοηθούν τους ανθρώπους να αξιολογούν με ρεαλισμό τα γεγονότα της καθημερινής ζωής και να ανταποκρίνονται με τρόπους ωφέλιμους για τους ίδιους και τους σημαντικούς τους άλλους.
Συγκεκριμένα, η Αξιολογική Ψυχοκοινωνική Συμβουλευτική υποστηρίζει τους συμβουλευόμενους να:
-
Δημιουργήσουν μια πιο ρεαλιστική εικόνα της προσωπικής τους ταυτότητας.
-
Αναπτύξουν επωφελείς μηχανισμούς προσαρμογής και ουσιαστικής αλληλεπίδρασης με τους σημαντικούς άλλους.
-
Κατευθύνουν τη δημιουργικότητά τους σε στόχους που ενισχύουν την ψυχοκοινωνική τους ευεξία.
Μέσα από αυτή την προσέγγιση, οι δυσκολίες αξιοποιούνται δημιουργικά, καθώς μετατρέπονται σε πηγή μάθησης και προσωπικής ανάπτυξης. Η διαδικασία αυτή επιτρέπει στον άνθρωπο να αποκτά μια πιο ρεαλιστική και ισορροπημένη ερμηνεία της πραγματικότητας, να κατανοεί καλύτερα τις αντιδράσεις και τα συναισθήματά του, και να φτάνει σταδιακά σε μια εσωτερική συμφιλίωση με τον εαυτό του και το περιβάλλον του.
